Prawo do informacji jest to środek ochrony konsumenta. Zbyt obszerna informacja stanowi dezinformację.
W praktyce obowiązuje zasada przeciągania liny, przez stosowanie postanowień umownych które nie są dozwolone, jest to walka o nasze umysły i świadomość.
UOKIK nie wszczyna postępowania gdy przewinienie jest mało istotne. Prawo nie określa jednak, jaka sprawa jest bagatelna.
Sprzedawca mebli stosował niedozwolone klauzule. Jedną z nich zastrzeżenie, że odcienie tapicerki mogą być różne na towarze klienta od tych, które są we wzornikach.
Drugi niedozwolony zapis, że konsument ma tylko płacić kary umowne, gdyby zrezygnował z umowy.
UOKIK stwierdził, że umowa zawiera klauzule niedozwolone, ale nie będzie wszczynał sprawy z uwagi na zbyt małą sprawę.
Tymczasem art. 24 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów zakazuje stosowania praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumenta.
W praktyce trudno wymagać, aby UOKIK interweniował przy każdym zgłoszeniu. Dlatego postulat o doprecyzowaniu kryteriów, które przesądzałyby w wszczęciu postępowania jest jak najbardziej warty regulacji. Dla konsumenta jest jasna sytuacja, że od razu może iść z pozwem przeciw nieuczciwemu przedsiębiorcy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz