Orzecznictwo adres IP nie może być dowodem w sprawie o piractwo

To, że adres IP podejrzanego został zindentyfikowany przez stronę oskarżającą, nie może stanowić dowodu tego, że dokonał on kradzieży filmu. Ten ważny, precedensowy wyrok, wydał amerykański sąd stanu Waszyngton.

Ponieważ amerykańskie prawo działa w oparciu o powoływanie się na takie precedensy, wyrok ten może mieć kluczowe znaczenie dla wielu innych kampanii sądowych i procesów pomiędzy producentami treści a osobami oskarżonymi o ich nielegalne ściąganie. Zresztą nawet w tej sprawie, wytoczonej przez producentów filmu "Elf Man" dotyczy on nie jednego oskarżonego, lecz setek ludzi, których adresy IP wskazywałyby na to, że nielegalnie pobrali ten film z sieci.

Sędzia sądu federalnego, Rober Lasnik, uzasadnił swoje orzeczenie tym, że o ile studio filmowe rzeczywiście udowodniło, że z danych adresów IP ściągnięto film, o tyle nie stanowi to dowodu, że dokonały tego właśnie osoby oskarżone. Sama strona oskarżająca przyznała bowiem, że nie może udowodnić, że dane określone połączenia internetowe nie zostały wykorzystane przez inne osoby, które miały z jakichś względów dostęp do komputerów osób oskarżonych.

– Proste zidentyfikowanie właściciela konta internetowego i adresu IP niewiele mówi na temat tego, kto tak naprawdę ściągnął film "Elf Man", używając danego adres IP – powiedział sędzia Lasnik.

Warto dodać, że inni sędziowie, którzy w przeszłości przewodniczyli podobnym procesom, zgodzili się z wyrokiem sędziego z Waszyngtonu. Jeden z prawników podał zresztą bardzo prosty przykład punktu Wi-Fi oferowanego dla wielu użytkowników, z których każdy identyfikowany jest pod tym samym adresem IP

źródło: chip

przepisy karne

Rozdział 14
Odpowiedzialność karna
Art. 115.
1. Kto przywłaszcza sobie autorstwo albo wprowadza w błąd co do autorstwa cało-ści lub części cudzego utworu albo artystycznego wykonania,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 3.
2. Tej samej karze podlega, kto rozpowszechnia bez podania nazwiska lub pseudo-nimu twórcy cudzy utwór w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, ar-tystyczne wykonanie albo publicznie zniekształca taki utwór, artystyczne wyko-nanie, fonogram, wideogram lub nadanie.
3. Kto w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w inny sposób niż określony w ust. 1 lub ust. 2 narusza cudze prawa autorskie lub prawa pokrewne określone w art. 16, art. 17, art. 18, art. 19 ust. 1, art. 191, art. 86, art. 94 ust. 4 lub art. 97, albo
4) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 85, poz. 727, Nr 86, poz. 732 i Nr 143, poz. 1199 oraz z 2006 r. Nr 66, poz. 470).
©Kancelaria Sejmu s. 50/53
2013-09-24
nie wykonuje obowiązków określonych w art. 193 ust. 2, art. 20 ust. 1–4, art. 40 ust. 1 lub ust. 2,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.
Art. 116.
1. Kto bez uprawnienia albo wbrew jego warunkom rozpowszechnia cudzy utwór w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, artystyczne wykonanie, fonogram, wideogram lub nadanie,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolno-ści do lat 2.
2. Jeżeli sprawca dopuszcza się czynu określonego w ust. 1 w celu osiągnięcia ko-rzyści majątkowej,
podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
3. Jeżeli sprawca uczynił sobie z popełniania przestępstwa określonego w ust. 1 stałe źródło dochodu albo działalność przestępną, określoną w ust. 1, organizuje lub nią kieruje,
podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 5.
4. Jeżeli sprawca czynu określonego w ust. 1 działa nieumyślnie,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolno-ści do roku.
Art. 117.
1. Kto bez uprawnienia albo wbrew jego warunkom w celu rozpowszechnienia utrwala lub zwielokrotnia cudzy utwór w wersji oryginalnej lub w postaci opra-cowania, artystyczne wykonanie, fonogram, wideogram lub nadanie,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
2. Jeżeli sprawca uczynił sobie z popełniania przestępstwa określonego w ust. 1 stałe źródło dochodu albo działalność przestępną, określoną w ust. 1, organizuje lub nią kieruje,
podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
Art. 118.
1. Kto w celu osiągnięcia korzyści majątkowej przedmiot będący nośnikiem utwo-ru, artystycznego wykonania, fonogramu, wideogramu rozpowszechnianego lub zwielokrotnionego bez uprawnienia albo wbrew jego warunkom nabywa lub pomaga w jego zbyciu albo przedmiot ten przyjmuje lub pomaga w jego ukry-ciu,
podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
2. Jeżeli sprawca uczynił sobie z popełniania przestępstwa określonego w ust. 1 stałe źródło dochodu albo działalność przestępną, określoną w ust. 1, organizuje lub nią kieruje,
podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 5.
©Kancelaria Sejmu s. 51/53
2013-09-24
3. Jeżeli na podstawie towarzyszących okoliczności sprawca przestępstwa określo-nego w ust. 1 lub 2 powinien i może przypuszczać, że przedmiot został uzyska-ny za pomocą czynu zabronionego,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
Art. 1181.
1. Kto wytwarza urządzenia lub ich komponenty przeznaczone do niedozwolonego usuwania lub obchodzenia skutecznych technicznych zabezpieczeń przed odtwa-rzaniem, przegrywaniem lub zwielokrotnianiem utworów lub przedmiotów praw pokrewnych albo dokonuje obrotu takimi urządzeniami lub ich komponentami, albo reklamuje je w celu sprzedaży lub najmu,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 3.
2. Kto posiada, przechowuje lub wykorzystuje urządzenia lub ich komponenty, o których mowa w ust. 1,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.
Art. 119.
Kto uniemożliwia lub utrudnia wykonywanie prawa do kontroli korzystania z utwo-ru, artystycznego wykonania, fonogramu lub wideogramu albo odmawia udzielenia informacji przewidzianych w art. 47,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.
Art. 120. (uchylony).
Art. 121.
1. W wypadku skazania za czyn określony w art. 115, 116, 117, 118 lub 1181, sąd orzeka przepadek przedmiotów pochodzących z przestępstwa, chociażby nie były własnością sprawcy.
2. W wypadku skazania za czyn określony w art. 115, 116, 117 lub 118, sąd może orzec przepadek przedmiotów służących do popełnienia przestępstwa, chociażby nie były własnością sprawcy.
Art. 122.
Ściganie przestępstw określonych w art. 116 ust. 1, 2 i 4, art. 117 ust. 1, art. 118 ust. 1, art. 1181 oraz art. 119 następuje na wniosek pokrzywdzonego.

Art. 1221.
W sprawach o przestępstwa określone w art. 115–119 pokrzywdzonym jest również właściwa organizacja zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami po-krewnymi.

Art. 123.
Minister Sprawiedliwości, w drodze rozporządzenia, może wyznaczyć sądy rejono-we właściwe do rozpoznawania spraw o przestępstwa, o których mowa w art. 115–119 – na obszarze właściwości danego sądu okręgowego.